Grajek weselny Chaskiel, pochodzący ze znanej na Podlasiu rodziny muzykantów, cierpiąc ostatnio niedostatek wskutek starości braku zamówień po wyprzedaniu wszystkich rzeczy, zachował sobie tylko stare skrzypce, do których był przywiązany . W tych dniach choroba zmusiła go do przyjazdu do Warszawy, gdzie zgłosił się do szpitala, nie posiadał jednak pieniędzy, a tylko wspomniane skrzypce. Poradzono mu, aby skrzypce sprzedał, ponieważ niepotrzebne mu będą w dłuższej kuracji, a nadto otrzymać może za nie jakąś kwotę. Gdy Chaskiel zwrócił się do jednego z majstrów skrzypcowych stolicy, dowiedział się iż skrzypce jego są cenne, za które otrzymać może bardzo znaczną sumę. Co się okazało, skrzypce były dziełem włoskiego majstra Guadaniniego. Dzięki temu odkryciu, ubogi grajek stał się odrazu posiadaczem znacznej sumy pieniędzy.

Giovanni Battista Guadagnini – ur. 23 czerwca 1711 r., zm. 18 września 1786 r. – włoski lutnik, uważany za jednego z najwybitniejszych rzemieślników instrumentów smyczkowych w historii. Skrzypce Gaudagniniego często nazywano Stradivarius ubogich, nawiązując w ten sposób do prac Antoniego Stradivari, powszechnie uważanego za największego lutnika wszech czasów.